Imotto | บทความ

EP2. บันทึกความทรงจำ: อุทยานทุ่งแสลงหลวง

ก่อนที่ความจะลบเลือนและจางหายไปซะก่อน มาเล่าเรื่องต่อจากตอนที่แล้วกันดีกว่า ความเดิมตอนที่แล้ว… หลังจากเราได้เริ่มออกปั่นวันแรกและจบลงที่การนอนในโรงแรมม่านรูดแถวๆอำเภอพรมพิราม ด้วยความเหนื่อยและมอมแมมก็รีบอาบน้ำและนอนหลับไปอย่างสงบ ตื่นมาอีกทีก็ประมาณ ตี 5.30 รีบเก็บข้าวของแพ็คจักรยานเหมือนเดิมเพื่อเตรียมออกเดินทางต่อไป คือผมเป็นคนขี้หลงขี้ลืมมากอะนะชอบทำอะไรพลาดโง่ๆ ลืมนั่นนี่ตลอดเวลา ผมเลยต้องเช็คของดูให้ละเอียดว่าลืมอะไรบ้างมั๊ย ปั่นออกจากห้องไปละก็วนกลับมานั่งคิดอีกว่าลืมอะไรรึปล่าว เช็คหลายรอบจนมั่นใจว่าไม่ลืมแน่นอน ก็ปั่นออกโรงแรมไปพร้อมกับแสงอาทิตย์ที่กำลังขึ้น อากาศเย็นสบาย และความชื้นในอากาศมากพอสมควร เพราะเมื่อคืนฝนตกอีกแล้ว จุดหมายของวันนี้ (อุทยานทุ่งแสลงหลวง) วันก่อนผมก็ค่อนข้างพลาดและประมาณตัวเองสูงเกินไปหน่อย วันนี้เลยต้องวางแผนให้ดีหน่อย โดยจุดมุ่งหมายของวันนี้ก็คือ อุทยานทุ่งแสลงหลวง เดียวใส่รูปให้ดูนะว่าอยู่ที่ไหน ก็ปั่นไปเรื่อยๆ ตอนเช้าอากาศเย็นไม่ได้มีอะไรพิเศษพอปั่นมาใกล้ๆเที่ยงเริ่มร้อน ร้อนนน ร้อนนนนนนนน แล้วคือไม่มีผ้าบัฟกับปลอกแขนด้วยตอนแรก ก็คือไหม้กันวันนี้แหละ เพียงเวลาไม่นานผมก็เริ่มเปลี่ยนสี แต่ไม่เป็นไร ยังไงก็ดำไม่มีทางรอดอยู่แล้ว แต่กลัวมะเร็งซะมากกว่า พอถึงเวลาประมาณบ่ายๆ ก็คงถึงเวลาที่จะต้องพักแวะกินข้าวเพราะยังต้องปั่นอีกไกล แถมวันนี้ความพิเศษคือต้องปีนเขา ระยะปีนประมาณ 800m (ดูจาก strava) และนี่ก็คือร้านที่ผมเลือก ผมร้านนี้เพราะพื้นที่กว้าง ร่มรื่นดี เพราะผมจะต้องขอนั่งพักที่นี่กินข้าว กินน้ำซักชั่วโมง กินข้าวไปสองจาน แล้วก็นอนงีบไป 30 นาที หลังจากพักพอแล้วผมก็ถอนหายใจหนึ่งที แล้วก็ไปต่อด้วยจิตใจแจ่มใส! เรื่องหนึ่งที่ทำให้ผมตื่นเต้นคือวันนี้จะได้ปีนเขาด้วย มันจะน่าสนุกตรงไหนหละ […]

By Adisak Chaiyakul On January 10, 2024